زندگی بدون برچسب
هویت یا برچسب هر انسانی( به اعتقاد من) تمامیت وجودشه..... فقط انسان.... و نه چیز دیگه ...این عنوان در برگیرنده همه توانایی ها...همه ضعف ها و همه پتانسیل های نوع بشر هستش.... هیچ عنوان دیگه ای نیست تا بشه بشر رو با اون درست توصیف کرد. بعضی ها از اول تاریخ دنبال لیبل زدن به خودشون و دیگران هستند . این گونه افراد اغلب از دو مورد رنج می برند یکی کمبود شخصیت ( به دلیل انواع ناکامی ها و عقده های روانی) و دیگری بحران عدم مشروعیت و مقبولیت بین سایرین.
همین بحران ها ی درونی باعث میشه که فرقه گرایی ..لباس گرایی ...مد گرایی ...تدیل شدن به پارابولانی ( سرباز مسیح) ..سرباز امام زمان و. القاعده و... پیش بیاد .... وگرنه چه لزومی داره که شخص بین خودش و دیگران در جستجوی تمایز باشه؟ معمولا این تیپ اشخاص می خوان به بقیه ثابت کنند اونها اون شخص سابقی که بقیه می شناختن نیستند و الان در سایه یک شخص یا در سایه یک اعتقاد به کسی دیگری تبدیل شده اند... هویت جدید و لباس جدید و توانایی های جدید دارند حالا از بقیه برتر شده اند و همین حس اونها را گاه تا سر حد جنایت سوق میده.
این مساله کمبود شخصیت از دیر باز مورد توجه دیکتاتور ها و سیاستمدار ها بوده و از این ضعف شخصیت مردم عادی استفاده کرده و با شکل دادن سازمان های شبه نظامی سعی در هویت بخشی به اشخاص فرومایه داشتند تا در پرتو این هویت جدید از اونها در جهت مقاصد خودشون بهره برداری کنند و در حقیقت مردم را با مردم سرکوب کنند از این دست می توان به اس اس ها در آلمان نازی... شورای جوانان هیتلری.... فداییان صدام.... گارد جاویدان در زمان شاه و..... و بسیاری سازمان ها و گروه های شبه نظامی دیگر در سرتاسر جهان ( بلا استثنا ) نام برد.
بین سیاستمدار ها یک اصطلاح هست که میگه نیروهای طرفدار خودت را از کسانی انتخاب کن که از میان کثافات بیرون اومده باشند ...چون وقتی کسی از بین کثافات بیرون بیاد و به جایی برسه حاضره همه کاری بکنه تا دوباره به کثافت بر نگرده و تو باید از این حسش استفاده کنی!
اما یک ضرب المثل قدیمی ایرانی هست که میگه:
اگه بپوشی رختی....بشینی رو تختی...میبینمت به چشم اون وقتی!!!
کامروا باشید
